Pasta z awokado z serkiem

Awokado (inaczej smaczliwka to owoc stosunkowo nowy w diecie wielu Polaków. I choć na sklepowych półkach pojawił się dość dawno, to dla niektórych jego smak wciąż pozostaje nieodkryty. Gdyby poproszono mnie opisać smak awokado, miałabym problem - bo awokado smakuje jak... awokado. Nie ma wyrazistego smaku, nie ma w sobie słodyczy czy kwasowości, nie jest gorzkie ani ostre. Jest delikatne, kremowe, aksamitne, ale żeby tak smakować musi być przede wszystkim dojrzałe. W sklepach dostępnych jest kilka gatunków awokado, m.in. Hass, Lamb Hass, Gwen, Reed, Sharwil, Bacon, Zutano. Różnią się smakiem, kształtem, kolorem miąższu, zawartością tłuszczów. Najłatwiej odróżnić awokado Hass, gdyż ma ciemną (fioletowo-zieloną lub brązową) twardą skórkę, która przypomina skorupę.

Awokado to niezwykle zdrowy owoc, zawiera nienasycone tłuszcze, z czego większość stanowią tłuszcze jednonienasycone, dlatego pomaga obniżyć poziom złego cholesterolu. Poza tym bogate jest w witaminy A, E, C, grupy B, potas.

Jak zatem wybrać awokado, które będzie kremowe? Musi być miękkie, ale nie przejrzałe. Owoc sprawdzamy delikatnie dotykając palcami. To ważne, nie wolno awokado zgniatać i ściskać, ponieważ w tych miejscach miąższ stanie się ciemny. Twarde, niedojrzałe owoce są bez smaku, nie da się wyjąć miąższu, a obieranie ich nożem kompletnie mija się z celem. Kupując twarde owoce, można pozostawić je, aby dojrzały w temperaturze pokojowej, najlepiej umieścić je wśród innych owoców (jak np jabłka, banany), ponieważ etylen przyśpiesza dojrzewanie.

Wybierając owoce warto zwrócić uwagę na skórkę - powinna być równomiernie zielona, bez ciemnych plam i wgnieceń. W dojrzałym awokado szypułkę łatwo da się usunąć, a obszar pod nią powinien być zielony. Jeśli szypułka odchodzi z trudem, a pod nią jest jasny miąższ, takie awokado jest niedojrzałe, z kolei jeśli szypułka sama odpada i pod nią zobaczymy czarną plamę - takie awokado już zaczęło się psuć.

Miękkie awokado nadaje się do jedzenia od razu. Wystarczy przekroić je na pół, trzymając rękami przekręcić połówki w odwrotnym kierunku, a pestkę można usunąć wbijając w nią nóż. Sposób z nożem jest jednak niebezpieczny, dlatego polecam użyć bezpieczniejszego narzędzia, np. łyżki  albo specjalnego przyrządu, za pomocą którego nie tylko przekroimy owoc na pół, ale także wyjmiemy pestkę i oddzielimy miąższ, zostawiając skórkę, oraz rozgnieciemy go na pastę.

Z awokado można przygotować mnóstwo potraw, jak chociażby zapiekane połówki awokado w jajkiem, pesto do makaronu, dodać do kanapek lub sałatek albo zrobić guacamole lub inną pastę, a nawet krem na deser. Pamiętajcie tylko, że awokado szybko ciemnieje, więc lepiej takie pasty przygotowywać tuż przed podaniem. Jeśli jednak nie mamy takiej możliwości, do przygotowanej pasty lub sałatki można włożyć pestkę z awokado, dzięki czemu miąższ owocu nie ściemnieje tak szybko.

Ja przygotowałam pastę z awokado z dodatkiem serka śmietankowego i podałam z chlebkami pieczonymi na patelni.

W przygotowaniu pasty pomogło mi urządzenie do awokado firmy Fackelmann. 

Pasta z awokado z serkiem

Składniki:

1 dojrzałe awokado

1 ząbek czosnku

1/4 cebuli szalotki

sok z cytryny

2 łyżki serka śmietankowego

sól

opcjonalnie: ostra papryka, natka pietruszki lub kolendra

Awokado przekroić, usunąć pestkę, wydrążyć miąższ, rozgnieść. Czosnek przecisnąć przez praskę. Do awokado dodać czosnek, posiekaną szalotkę, serek, doprawić sokiem z cytryny, solą. Wymieszać.

Smacznego!

 

Sernik baskijski z La Viña

Wydawało się, że już żaden sernik mnie nie zaskoczy, a jednak:) Sernik baskijski znany również jako sernik z San Sebastian, palony sernik, albo sernik z La Viña, to najbardziej zaskakujący sernik jaki jadłam. Jest tak bardzo inny od naszych polskich tradycyjnych serników (krakowskiego czy wiedeńskiego), ale też zupełnie niepodobny do serników typu nowojorskiego. Swoim wyglądem przypomina raczej brzydkie kaczątko w sernikowej rodzinie - ma spieczoną brązową skórkę, jest nierówny i popękany. W jego skład wchodzi śmietankowy serek typu philadelphia, śmietanka, jajka, cukier i mąka. Pieczony jest w wysokiej temperaturze, żeby uzyskać efekt karmelowej skórki, a przy tym pozostawić delikatną i lekką strukturę masy serowej. Podczas pieczenia sernik bardzo mocno rośnie, a następnie opada do poziomu wyjściowego, zostawiając lekko uniesione brzegi.

Wszystko się zaczęło, gdy Santiago Rivera przejął po rodzicach i wujku stery rodzinnego biznesu, jakim był bar na Starym Mieście w hiszpańskim San Sebastian. Bar funkcjonuje od 1959 roku, a 29 lat temu młody szef postanowił wprowadzić do menu nowy rodzaj deseru. Jak sam przyznaje, zaczęło się od przeczytania i wypróbowania wielu przepisów, na których bazował swoje eksperymenty z różnymi rodzajami sera, ilością cukru oraz innych składników, aż wreszcie wypracował ten oryginalny przepis. I choć przepis nie jest żadną tajemnicą, to sekret tkwi w jego przygotowaniu, a efekt końcowy zależy od samego kucharza, ustawień piekarnika, warunków pogodowych, a nawet pory roku, zatem nie ma co się spodziewać, że za każdym razem sernik będzie smakował identycznie. Na jego smak i konsystencję wpływają również warunki przechowywania, jeśli zatem na dworze jest bardzo gorąco, sernik lepiej będzie trzymać w lodówce i wyjąć na godzinę przed podaniem, żeby powrócił do lekkiej kremowej konsystencji.

10 lat temu sernik z La Viña znalazł się w rankingach najsłynniejszych serników, a jego sława dotarła m.in. do USA, Japonii, Korei, Emiratów Arabskich, Turcji, gdzie wiele lokali pragnęło naśladować baskijski przepis, a jedna z cukierni w Stambule uczyniła go swoją specjalnością. "W Turcji ciasto cieszy się dużą popularnością. Otrzymaliśmy informacje, że w Stambule i pozostałych częściach kraju próbują odwzorowywać ciasto, a z Japonii przysłali nam nawet ciasto, abyśmy mogli spróbować i wydać swój werdykt. Dzwonili też do nas z Korei, a nawet arabski szejk w Dubaju okazał swoje zainteresowanie ”- wyznaje Rivera*.

Bar w San Sebastian przyciąga turystów z całego świata, dziennie sprzedaj się ponad 20 sztuk. Oryginalny sernik waży ok 2kg, a dodatkowo jest możliwość zamówienia na wynos, żeby każdy chętny mógł go spróbować. Cały sernik kosztuje 45 € (8-10 osób), a połówka 25 € (4-5 osób)**. Oprócz sernika w lokalu można zjeść również inne tradycyjne potrawy kuchni hiszpańskiej i baskijskiej, jak chociażby tortille czy smażone rożki z serkiem i anchois (canutillo de queso con anchoa).

Zanim będę mogla wybrać się do Hiszpanii i spróbować słynnego sernika w barze La Viña, postanowiłam upiec go sama, bazując na przepisie właściciela lokalu.

Do jego przygotowania użyłam serka Mój ulubiony SM Wieluń i dodałam trochę soli, żeby uzyskać odpowiedni smak. Zwiększając ilość składników, pamiętajcie by użyć większej formy do pieczenia oraz wydłużyć czas pieczenia. Jednak z doświadczenia powiem, że lepiej wychodzi sernik o średnicy do 20cm.

Sernik baskijski z La Viña

Składniki:

600g śmietankowego serka (typu philadelphia, Piątnica, Wieluń, Włoszczowa)
4 jajka
200 g cukru

1 płaska łyżka mąki
300ml śmietanki (30%)

1 płaska łyżeczka soli

Tortownice o średnicy 20cm wyłożyć papierem do pieczenia. Papier można wcześniej zwilżyć, żeby łatwiej było wykładać nim formę. Brzegi papieru zawinąć do góry, ponieważ sernik mocno rośnie w trakcie pieczenia. 

Piekarnik rozgrzać do 220stC (góra+dół).

W misce zmiksować jajka z cukrem, dodać serek, śmietankę, sól i mąkę. Masę wlać do formy. Wstawić do piekarnika, temperaturę obniżyć do 200stC, piec 40minut. Po upieczeniu sernik będzie miał nieco miękki środek, tak powinno być, masa zetnie się podczas studzenia. Sernik wyjąc z piekarnika, pozostawić na kilka godzin do wystudzenia.

Smacznego!

* https://www.lavanguardia.com/comer/sitios/20181026/452544579597/mejor-tarta-queso-espana-receta-la-vina.html

**http://lavinarestaurante.com/tarta-de-queso-la-vina/